05 sierpnia rok BII Mt 14,16

Na wejściem do klasztoru Karmelitów w Czernej widnieje napis: Ipse Deus locum secretum quaerit, czyli sam Bóg szuka samotnego miejsca.

Tak właśnie czuł się Jezus po śmierci Jana Chrzciciela. Razem z Janem wychowywali się całe dzieciństwo. Umarł ktoś tak bliski jak brat, więc naturalnie chciał to przeżyć w samotności.

Tymczasem ludzie widzą w nim dobrego wujka, który jak Mikołaj z brodą daje prezenty i darmowy chleb.

Z jednej strony dzisiejsza scena jest klarowna - Jezus chce być sam, więc mówi uczniom „ Wy dajcie im jeść”, ale zdjęty litością sam czyni cud rozmnożenia chleba.

Z drugiej strony właśnie ta scena jest znacznie głębsza.

Czy Jezus Bóg-człowiek jest Wszechmogący w sposób nieograniczony? 

Czy Bóg-człowiek wie wszystko - jak Bóg? 

Czy nie wie nic o przyszłości - jak człowiek? 

Kim On jest? 

Czy wiedział, że Jan Chrzciciel umrze? 

Czy wiedział, że ludzie będą głodni w ten dzień? C

zy Bóg lituje się nad naszymi prośbami i zmienia los świata według naszych potrzeb? 

Czy też może jest o wiele większy niż nam się wydaje i przewidział w momencie stworzenia świata wszystkie możliwości i szanując wolność człowieka przewidział, że wtedy ludzie będą głodni nad jeziorem i przewidział jako Ten który jest ponad czasem, że ktoś w tej chwili właśnie usłyszy polecenie:

 „Wy dajcie im jeść!" Mt 14,16

fot. zasoby własne