12 lutego rok BII Jk 1,5

12 lutego rok BII Jk 1,5 

Każdy znak składa się z dwóch elementów.

Pierwszy to to jest znaczące, czyli nośnik znaczenia, drugi to to co jest znaczone, treści którą oznacza.

W języku hebrajskim czy aramejskim nie ma samogłosek, spółgłosek i znaków specjalnych, ale w piśmie są tylko samogłoski, które uzupełniają znaki specjalne zastępując samogłoski.

Z formalnego punktu widzenia pytanie faryzeuszy nie było głupie, ale to było pytanie ludzi niewierzących.

Znaki były w Starym Testamencie i nie ma czekać na znaki, bo przyjście Mesjasza znakom nadało sens. Nie tylko wyjaśnienie znaków, ale nadanie im znaczenia w bezczasowej wielkości Stwórcy.

W dzisiejszej scenie widząc pogańskie pytanie po niby wierzącej części Jeziora Galilejskiego i po tylu cudach, które tam zdziałał Jezus faktycznie odpłynął do Dekapolu, do pogan.

Dodatkowa odpowiedź na pytanie, dlaczego Jezus odmówił znaku jest w dzisiejszym Liście Jakuba:

„Jeśli zaś komuś z was brakuje mądrości, niech prosi o nią Boga, który daje wszystkim chętnie i nie wymawiając, a na pewno ją otrzyma” Jk 1,5 

fot. z bazy freepick