18 września rok BII świętego Stanisława Kostka Łk 2,49

18 września rok BII świętego Stanisława Kostka Łk 2,49

Ofiarowanie pierworodnego syna na służbę Pani Bogu było norną przez wiele wieków.

Od czasu oświecenia i rewolucji francuskiej zaniechano tej tradycji przez to i obecność Boga Ojca Stwórcy świata przestała już być tak oczywista.

Także obecność kapłanów wśród do pewnego momentu była pożądana i naturalna. Później łatwiej było zabić księdza niż go uciszyć.

Teraz zapanowała moda na zabijanie dzieci i wsadzanie księży do więzienia, pod byle pretekstem, by uciszyć głos sumienia i znak Bożej obecności wśród nas.

Co prawda dziś jeszcze podtrzymuje się się zwyczaj udzielania Chrztu świętego nowonarodzonym dzieciom, żeby babcia lub dziadek się nie czepiali, ale nawet ochrzczone, bierzmowane i średnio aktywne dzieci po maturze rozpoczynają studia gubią Pana Boga i ich dalsze losy mają całą paletę smaków życia.

Czasem warto się zgubić: w lesie, w życiu, nawet zgubienie Jezusa bywa pożyteczne.

Maryja i Józef zgubili Jezusa i poczuli ogromną tęsknotę za Nim.

Pogubienie bywa niebezpieczne, ale życie to nie zawsze jazda po torach z punktu A do B.

Każdy z nas odbywa samotną podróż do wnętrza siebie, by odnaleźć tam Jezusa.

Nie jest sztuką się zgubić, ale odnaleźć.

Nie rzecz w tym, by Jezusa miłe wspominać, ale by za Nim tęsknić i pragnąć Go całym sobą.

Czy Józef i Maryja zrobili coś wyjątkowego że oddali Bogu to co (kto) do Niego należy?

Rodzice najpierw oddali Bogu Jezusa w Świątyni, ale chyba bardziej rytualnie niż mentalnie, a póżniej byli zdziwieni, że wracając nie ma Go z nimi.

Dar ofiary to nie tylko chęć oddania czegoś gdy ręka daje, a serce nadal trzyma.

Niegrzecznie jest też coś komuś ofiarować i będąc przywiązany do złożonej ofiary sugerować jednocześnie co obdarowany ma zrobić ze złożoną ofiarą.

Nie sugerujmy Bogu co ma zrobić z nami lub naszymi darami. On lepiej wie jak je spożytkować. Ofiarując coś Bogu nigdy nie traconymi, a zawsze zyskujemy.

„Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?" Łk 2,49

fot. z bazy pixabay