21 marca rok BII J 8,51

Dzisiejszy tekst Ewangelii to fragment znacznie dłuższej nauki Jezusa o ciemności i świetle. 

Żyjemy w czasach, w których świat reguralnie podcina korzenie i sprawia, że tracimy grunt pod nogami. 

W tej niepewności szukamy skały oparcia. I to wydaje się normalne.

Ale jeśli traktujemy poważnie całą naukę Jezusa to mamy też wezwanie do wypłynięcia na głębię, tam gdzie nie ma już skały pod nogami.

Z resztą zakotwienie w skale, a nie na piasku dotyczy tylko fundamentów, a jak ma wyglądać reszta budowli to tylko sam Pan Bóg raczy wiedzieć. W każdym razie ma jakiś plan.

Jeśli zachowamy naukę Jezusa, który razem z całą Trójcą święta czuwa nad nami to możemy zbudować fundament na skale jego nauki, ale też postawić krok wiary w nieznane ufając, że taka jest Jego wola, by w pełni poznać Boga Ojca.
Nie przy brzegu na skale, ale na dnie oceanu Bożego Miłosierdzia.

Poznał tę prawdę Abraham, który uwierzył, ruszył w nieznane i wygrał.

Potwierdził tę prawdę Jezus. Nie uwierzyli Mu, a nawet wzięli kamienie do rąk, by zamknąć tej prawdzie usta, ale i On wygrał.

W naszych czasach Ojciec święty Jan Paweł II przez 20 lat pisał jedną z najważniejszych Encyklik Wiara i rozum, że są one jak dwa płuca niezbędne do pełnego rytmu oddechu poznania i oddychania Panem Bogiem. Nie tylko wiara, nie tylko rozumem, ale jednym i drugim.

To Boże tchnienie życia w płucach wiary i rozumi nie gaśnie.

Jezu ufam Tobie!
Pomóż wytrwać przy Tobie w każdej niepewności i zwłaszcza wtedy gdy tracę grunt pod nogami.

"Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli kto zachowa moją naukę, nie zazna śmierci na wieki." J 8,51

fot. z bazy freepick
2103BIIJPG