26 marca rok B II J 13,31-32
26 marca rok B II J 13,31-32
Pierwsze czytanie wymienia moje/twoje imię.
Ciekawe, że Izajasz pisze o Jakubie i Izraelu ( i to dwa razy) choć to ta sama osoba.
Jakub znaczy pięta, a Izrael walczący z Bogiem. Jeśli więc zamiast nazwy imion wpiszemy ich znaczenie otrzymamy ciekawy ciąg logiczny:
A teraz przemówił Pan, który mnie ukształtował od urodzenia na swego Sługę, bym nawrócił do Niego piętę (Jakuba) i zgromadził Mu walczących z Bogiem ( Izraela ) A mówił: To zbyt mało, iż jesteś Mi Sługą dla podźwignięcia pięty i sprowadzenia ocalałych, walczących z Bogiem.
Natomiast w Ewangelii wokół Jezusa kręcą się dziś też dwa imiona: Judasz Iskariota, którego przydomek ma wiele znaczeń takich jak chociażby przetrwały do dziś siccario, czyli cichy, płatny zabójca karteli narkotykowych lub Piotr - Opoka, którą zburzył kogut.
Takie już mamy imiona - puste jak pięta Jakuba, pięta Achillesa czy pełne knowań jak Izrael walczący z Bogiem, czy Judasz Iskariota - faktyczny zleceniodawca zabójstwa, lub Szymon Piotr, który zaparł się, że Jezus umył mu nogi… i wiele innych imion nie bez znaczenia - dopóki Bóg nie tchnie w nie Życia.
Te nasze, zdrady, upadki, a może i nawet grzechy sprawiają, Pan Bóg nie jest otoczony nami, ale chwalą naszych imion, do których wypełnienia dopiero zmierzamy.
Wielu osądza, zapewnie słusznie Judasza o paradygmat zdrady. Czy musiał zdradzić? Czy miał wybór? Czy bez Judasza nie było by, Zbawienia? … dowiemy się pewnie w niebie.
Dziś niech wystarczą nam nieprawdopodobne słowa Jezusa, które wypowiedział zaraz po wyjściu właśnie Judasza, że dopiero TERAZ i ZARAZ Syn Człowieczy został otoczony chwałą…
Syn Człowieczy został teraz otoczony chwałą, a w Nim Bóg został chwałą otoczony. Jeżeli Bóg został w Nim otoczony chwałą, to i Bóg Go otoczy chwałą w sobie samym, i to zaraz Go chwałą otoczy. J 13,31-32
fot. rodzinne archiwum prywatne
